22

*Skailer*

- Gdzie do jasnej ciasnej podziali się Hemmings i Irwin?!- Wrzasnęłam.- Mój brat zaraz tu będzie.
- Pójdę ich poszukać.
- Dobra Michael. Leć. Pytania?
- Umówisz się ze mną?
- Spadaj Hood! Nie mam czasu! Ktoś jeszcze?
- Ta spluwa to serio była?
- Tak Ashley. Serio.
- Ym... To co robiłaś u mnie w domu?
- Myślałam, że ktoś chce Was porwać.- Wzruszyłam ramionami.
- Ale...- Zaczął jęczeć.
- NIE CALUM! MAM CI TO PRZELITEROWAĆ? N I E  U M Ó W I Ę  S I Ę  Z  T O B Ą.
Do pomieszczenia weszli Mikey, Luke i Ashton, a za nimi Marc.
- No kochani!- Klasnęłam w dłonie.- Pełna mobilizacja! Skupcie się bo nie będę powtarzać!
- Widzę, że siostrzyczka jest w swoim żywiole! Uważajcie, ona uwielbia się rządzić.
- Braciszku... Nie rządzić tylko planować. P L A N O W A Ć! Jasne? A teraz siadaj.
Stanęłam przed nimi. Na tę chwilę czekałam. Uwielbiam wygłaszać przemówienia. Pomijając fakt, że El nadal była porwana, a wszystko się wydało, to byłam zadowolona.
- Skoro wszystko się wydało, a wiedziałam, że w końcu to nastąpi. No sorry ale jesteście rozbiegani, a ja nie wiem jak sama miałam upilnować waszą szóstkę... What ever. Plan jest taki. Wy grzecznie siedzicie sobie tu, a my z Marciem zajmiemy się resztą. Dziękuję za uwagę!
- Co? Zaraz! Chwila! My też chcemy pomóc! To moja przyjaciółka.- Zawołała dziewczyna.
- Nie. Nie ma mowy. Zostajecie.
- Chwila. Skai. Daj się dzieciakom wykazać.- Mruknął mój brat.
- Marc!
- Tak mam na imię skarbie.
- Nie wtryniaj się! To moja akcja.
- Hahaha... Z tego, co wiem to nie radziłaś sobie.
- A kto nie potrafił namierzyć Ducha ty debilu?!
- Ja pierdolę! Zamknijcie się! Jak moja mama nas usłyszy to będzie koniec!-Wrzasnął Michael.
- Dobra. Skailer. Inaczej.- Zaczął Irwin.- Dasz mi broń. Umiem strzelać, w przeciwieństwie do pozostałych. Cal musi nas tam zaprowadzić. Nasza trójka wchodzi. Zabieramy El i uciekamy. Ktoś musi czekać z samochodem w gotowości. Tylko podjedzie i nas zabierze.
- Jasne ale musimy się wszyscy zmieścić. Mam tam jeszcze wtykę.- Wtrącił się Johnson.- Samochód raczej 5 osobowy, a fajnie jakby było czym oddychać.
- Co za problem? Weźmy 2 auta.- Dorzuciłam znudzona.- Dobra. Może być. Ale jak się komuś coś stanie...
- Nic nam nie będzie.- Powiedziała pewna swego Ashley.
- Ty młoda zostajesz w domu.- Wtrącił jej brat.
- Bo co? To też moja przyjaciółka!
- Cicho dzieci! Ashley zostaje. Który umie ładnie prowadzić?
Przez chwilę nastała cisza. Wszyscy patrzyli jeden na drugiego. 'Co za cielaki! Pchają się do pomocy, a żaden nie umie prowadzić... Co się dzieje z tą młodzieżą?!'
- Luke jest świetnym kierowcom.
- Dzięki Ashley. Luke?- Zwróciłam się do chłopaka.
- Jasne. Mogę pomóc.
W garażu rozbrzmiał dźwięk telefonu. Marc wyszedł na zewnątrz i po kilku minutach wrócił.
- Ok. Wszystko musi odbyć się w piątek.
- CO?!- Zawołali chórem.
- No cóż... Musicie wybrać. Koncert albo przyjaciółka.

*Ashton*

Od odejścia Skailer i Marca panowała niezręczna cisza. Wszyscy zastanawiali się, co dalej. Koncert jako support 1D to była ogromna i niepowtarzalna szansa. Nie mogliśmy jej zmarnować. Ale z drugiej strony nie mogliśmy zawieść El. Była naszą przyjaciółką. No właśnie, naszą? Była ich przyjaciółką, ale dla mnie kimś więcej. Ten uśmiech, błysk w oku. Głos, sposób w jaki mówiła i myślała. Wszystko razem... Była najlepsza na świecie. Szkoda, że ja wręcz przeciwnie. Skończony idiota z problemami na karku. Z tych nerwów wplotłem palce we włosy i zacząłem za nie ciągnąć.
- Ashton.- Wyszeptała siostra biorąc moją twarz w dłonie.- Nie przejmuj się. Damy jakoś radę.
- Ashley...- Zacząłem.
- Nie! Słuchaj mnie. Wszyscy słuchajcie. Koncert jest wieczorem. Zaczyna się o 20. Przynajmniej o 19 pewnie powinniście tam być. Ja nie widzę problemu. Zdążymy. Nie musicie rezygnować!
- Wiecie. W sumie ona ma rację.- Powiedział Luke.
Przejechałem wzrokiem po ich twarzach. Wszyscy wlepiali we mnie swoje gały. Wziąłem głęboki oddech. Czy oni czekali na to, co powiem?
- Możemy spróbować. Ale wszystko musi być zapięte na ostatni guzik.
- Świetnie! Ja zadzwonię i powiem, że bierzemy udział.- Zawołał Michael i opuścił pomieszczenie.
- Wiecie... Nie jestem przekonany ale... W sumie.
- To proste. Po całej akcji musicie jak najszybciej dojechać na koncert.
- A próby? Na bank jakieś będą.- Mruknął Cal.
- Poczekajmy na Michaela.
- O wilku mowa...
- Dobra. Jutro możemy mieć próby. A na koncert mamy się stawić o 18:00. O 19:30 wychodzimy na scenę. Więc do tego czasu musimy się uwinąć.
- Świetnie! Ashton. Dzwoń do Skai.- Poleciła brunetka.
Wyjąłem telefon i wybrałem numer. Po kilku chwilach usłyszałem melodyjny głos blondynki po drugiej stronie.
- Skailer? Damy radę. Szykuj sprzęt.

***

Okey. To teraz tak. Nie wiem czy będzie epilog. Kto się na tym zna? Czy jeśli był prolog musi być epilog? Chwila... A był prolog czy 1 rozdział? Mam rozkminę... <<ciota sprawdza czy był prolog>>
Okey... Nie było prologu, ale chcecie epilog? XD Spoko, jeszcze rozdział 23. Będzie w niedzielę. :D Potem nie wiem kiedy następne rozdziały...  I okey, będzie epilog. Wszystko wiem... Co myślicie? Będziecie tęsknić? Hihihi. Jeszcze ogarnę Say Something, muszę się wziąć za to. I oczywiście będzie całkiem nowe ff! Pamiętniki Mills. Chyba już o tym wspominałam. Napisałam tam już 10 rozdziałów więc nie będzie problemu :D Mam motywację do pisania. Sorki, że tak przynudzam ale będę tęsknić. Nie przewiduję kontynuacji "Początek". Przepraszam, wiem, że mogłam się bardziej postarać. :(
To chyba wszystkie ogłoszenia na dziś.
Buziaki!